Dzień 14 Aaaaaaabuuuuuuu

Taaaaaak, jako student mam zbyt dużo wolnego czasu, więc zamierzam sobie popisać zianiowe posty z bratem

Obudziły mnie promienie słońca wpadające prze okno. Serio, świeciło wprost w moje biedne oczy.
- A niech Cię, przeklęte słońce - wymruczałam wkurzona.
Dlaczego z samego rana musi być tak jasno??? Jakby słonce nie mogło wstawać koło południa.
Trudno, równie dobrze mogę już wstać i zrobić coś pożytecznego... Ta jasne, już to widzę... Po prostu ubiorę się i pójdę coś zjeść.
Wczorajszego wieczoru farbnęłam włosy na jaskrawy niebieski kolor, teraz tylko związałam je w luźny warkocz i włożyłam swój super, duper, zarąbisty strój ninjii. Skradając się zmierzałam w stronę kuchni. Nikogo niestety nie spotkałam po drodze. Szkoda, mogłabym wypróbować na nich moje ruch. Może później będę miała więcej szczęścia.
W lodówce znalazłam tylko, starą sałatę, butelkę wody i epicką kanapkę mojego brata. Zgadnijcie co zdecydowałam się zjeść. Ołłłłłł jeeeee. Dziś będziesz moja kanapeczko!!!

Obudziłem się wściekły, ponieważ wyczułem (moim tajemnym zmysłem) że, ktoś zaraz zje moją EPICKĄ LEGENDARNĄ Kanapkę +2 do EPICKOŚCI! Szybko się umyłem, ubrałem się, pogłaskałem kota (KB) i jak najszybciej zszedłem by powstrzymać Lamię przed zjedzeniem kanapki! Lecz kot mnie powstrzymał podstawiając mi łapkę, przez co potknąłem się o własne kolana (wiem to nie ma sensu). Szybko się podniosłem i skarciłem kota za to ale GO NIE UDERZYŁEM! I zacząłem biec by powstrzymać moją złośliwą, okrutną, z sercem z kamienia siostrę przed zjedzeniem tej kanapkę.

Już miałam spróbować tej jakże smakowitej, epickiej, zarąbistej, legendarnie pysznej kanapki, gdy do kuchni wpadł mój wkurzający brat.
-Czego? - spytałam ponuro.

I nagle zobaczyłem coś strasznego..... LAMIĘ JEDZĄCĄ MOJĄ KANAPKĘ! -ZOSTAW JĄ KURDE!- Wykrzyknąłem. -JAK JEJ NIE ZOSTAWISZ, TO NAŚLĘ NA CIEBIE KB!- wykrzyknąłem pełny pary w głowie, prawie normalnie wybuchłem.

- KB??? Serio??? Ten kot to mój wspólnik!!!!! - krzyknęłam zwycięsko - Myślisz, że dlaczego próbował cię zatrzymać???? - zadowolona z siebie wgryzłam się w kanapkę. A mój wewnętrzny głos, Lucy, śmiał się zwycięsko.

- Przekupiłem go, miesięcznym zapasem karmy dla kotów.... ale nie tej zwykłej.... LECZ PREMIUM Z DODATKOWYM KURCZAKIEM! - powiedziałem pewny siebie - Więc odłóż ją, bo nie ręczę za siebie i KB! - powiedziałem spokojnym, lecz zdenerwowanym głosem (to też nie ma sensu).

- KB!!! Jak mogłeś??? Ty przekupny zdrajco! - Gdybym miała uczucia w tej chwili pewnie byłabym smutna, czy coś. Ale jako, że ich nie posiadam, podzieliłam kanapkę na pół, zrobiłam herbatkę, dla siebie normalną, dla Issaca malinową i zaoferowałam mu ten jakże hojny dar, w postaci EPICKIEGO ŚNIADANIA.

- Hmmmm... dobra, ale najpierw wyciąg nóż z kieszeni - powiedziałem - A i pistolecik też leci out! - powiedziałem zwycięsko.

Szlak by to!!!! Zorientował się w moim super tajnym planie uśmiercenia go i zagarnięciu całej kanapki dla siebie.
- Nieeee!!! Niezgadzań się na to!!!! Atakuj!!! - krzyczała w mojej głowie Lucy.
Oczywiście nie zaatakuję go... Teraz jak już się domyślił.
- Dooobra. Przyłapałeś mnie gałganie - odłożyłam cała broń na stół. Oprócz małego sztyleciku, ukrytego w bucie. Buahahahaha...

- Heh myślisz że, nie wiem o tym sztyleciku w bucie? - spytałem pewny. - Przecież KB jest jasnowidzem i mi wszystko powiedział... HAHAHAHHAHA - zaśmiałem się pełny dumy.

- KB!!!! - wykrzyknęłam oburzona - sprzedałeś mnie za kocią karmę PREMIUM Z DODATKOWYM KURCZAKIEM!!! Ostatni raz kupiłam ci kocimiętkę!!! - Z tymi słowami oddałam bratu ostatni sztylet.

- Hehehehh kurczak to przecież najlepszy sposób na kota - wypowiedziałem to z przekonaniem. - No chyba że, oprócz tego..... - powiedziałem lekko wystrzaszony. - Ale nieważne! Jedzmy! - powiedziałem radosny.

- Jemu tylko żarcie we łbie - westchnęła zrezygnowana Lucy.
- Tu się z tobą zgodzę, co by nie było Issac myśli tylko o kanapkach... i kakałku... i energetykach, ale tego ostatniego nie wolno mu dawać pod żadnym pozorem - ostrzegłam mój wewnętrzny głos.
W chwili, gdy Lucuś przejęła nade mną kontrolę wiedziałam, że popełniłam wieeeeeelki błąd. Nie wiadomo skąd wytrzasnęła sześciopak energetyków i wręczyła je mojemu bratu.
No to mamy przerąbane.

Zobaczyłem sześciopak energetyków z błyskiem w oczach. A czemu? Bo nie dość że, to energetyki to jeszcze moje ulubione! WIŚNIOWE! Wypiłem je w ok. 25 sek. po czym zacząłem próbować biegać po ścianach jak spider-man rozwalając wszystko w co wbiegłem.

- O nieeeee! Zagłada!!!! Koniec Świata!!!!! Ewakuacja!!! NIECH WSZYSCY SIĘ EWAKUUJĄ!!! - krzyczałam po raz pierwszy od dawna przerażona. Issac znowu przedawkował energetyki.
Ostatnim razem, jeszcze w USA, wszczął bójkę z całym gangiem motocyklowym. I wygrał. Następnie przejął władzę nad przestępczą dzielnicą miasta i powalił pięciu policjantów. Pokonał go dopiero KB, od tamtej pory są najlepszymi przyjaciółmi. Przynajmniej tak twierdzi Issac. Ja uważam, że on po prostu usługuje temu kotu.