9

-tajm skip-

czas: poranek po balu

Jeżeli ktoś jeszcze nie wylosował punktów za bal zobowiązany jest zrobić do do godziny 22 dnia dzisiejszego. Jeśli ktoś nie może wylosować możemy zrobić to za niego, pod warunkiem, że zostaniemy (ja lub Mjuk) wcześniej o tym powiadomione.

Podsumowanie oraz punkty dotyczące balu zostaną ujawnione, kiedy tylko wszyscy wylosują. Tak, wszystko liczył kalkulator, nie ja.

Jeśli ktoś tego nie zrobi postaci nie zostaną przyznane żadne punkty.

Jeśli ktoś bardzo chciałby dokończyć wątki z balu może to uczynić grając prywatnie w temacie w więcej o postaciach lub pobieżnie opisać wydarzenia tutaj.

Usiadłem automatycznie sięgając po broń, którą schowałem pod poduszką. Rozglądnąłem się po pokoju i nie zobaczyłem żadnego zagrożenia.
- Co się stało? - spytałem Yori.

Podskoczyłam, słysząc głos. Obróciłam głowę i zobaczyłam Lukę.
-Luka...-Wyszeptałam i objęłam go, szukając schronienia jak mała dziewczynka.-On znowu tu był...

Miran napisał:

Mjuk, co nie? Tylko u niego było pare dni, a nie pare godzin, Luca podniósł poprzeczkę xd

I nie mam zielonego pojęcia czemu Yors przeprasza Ishiego skoro niczego między nimi nie ma i nie było.

Plus:
Nie wierć się bo nie usnę - wymamrotałem otwierając jedno oko by na nią spojrzeć. Nawet jak śpię to jestem w pełnej gotowości do walki, potrzebuję zatem kompletnej ciszy i bezruchu.

Ciszy, bezruchu i kobiety przytulonej tak ciasno, że blokuje ruchy i niweluje sens jakegokolwiek spania w gotowości

- Pozwól mi się kochać.

Tak Saeś. Pozwól mu się kochać. Toć mówią, że trza kochać samego siebie, a odrobina narcyzmu jeszcze nikomu nie zaszkodziła, prawda?

Ana, kocham cię xd ♥

*anocentryzm 100%*

Objąłem ją opiekuńczo ramionami i pocałowałem w czubek głowy. 
- Kto Yori? Kto tu był?

-U...Usagi.-Wyszeptałam i objęłam go mocniej.-Ja nie chcę...

- Yori nie pozwolę cię nikomu skrzywdzić, a każdy kto spróbuje pożegna się z tym światem - powiedziałem wściekły na gościa, który odważył się zranić Yori.

-Nie krzycz...-Wyszeptałam i zadrżałam.-Wystarczy mi myśl, że go spotkam.-Zamknęłam oczy.

- Gdzie? Gdzie go spotkasz? - tym razem starałem się mówić ciszej, ale nadal byłem wściekły.

-W firmie. Jest członkiem zarządu oraz drugim wokalistą Out Of Space, mojego zespołu.-Powiedziałam.-A jutro mamy spotkanie, więc konfrontacja jest nieunikniona.

- Żałuję, że nie mogę pojechać i być przy tobie, gdy go spotkasz, mam za dużo na głowie. - westchnąłem. - Na pewno nie chcesz ochroniarza?

-Po prostu muszę to przetrwać.-Westchnęłam i spojrzałam na zegarek.-Dopiero szósta.-Położyłam się na łóżku i popatrzyłam na Lukę. Chwyciłam jego dłoń i delikatnie gładziłam knykcie.-Kładziesz się jeszcze na chwilę?-Starałam się być spokojna, żeby go nie martwić. Jednak druga ręka była zaciśnięta w pięść a paznokcie boleśnie wrzynały się w skórę. Cicho syknęłam, ale nie dałam po sobie znać.

Przytaknąłem jej, kładąc się z powrotem.
- O której wyjeżdżasz? - spytałem patrząc na sufit. Muszę się uspokoić, nadal jestem wściekły, a nie chcę wystraszyć Yori.

Ból wzmógł się. Odwróciłam się plecami do niego, żeby nie widział grymasu na mojej twarzy.
-Samolot mam o 12.30.-Mruknęłam. Pomóż mi...niech to przestanie boleć...Usa-...Luka...

- Czyli mamy jeszcze dużo czasu, by sobie pospać - przytuliłem się do jej pleców, obejmując ją w pasie.

Syknęłam z bólu.
-Pomóż mi...-Szepnęłam i mocniej zacisnęłam pięści, czując że krew płynie po moim nadgarstku. Ukój ten ból...
-Nie chcę tego...

Odwróciłem Yori na plecy i pochyliłem się nad nią zmartwiony.
- Powiedz jak mogę ci pomóc, a zrobię to.

Nieświadomie podniosłam ręce i zasłoniłam się nimi. Poczułam jak kilka kropel krwi spada mi na twarz, ale byłam sparaliżowana i nie mogłam się ruszyć.
Pomóż mi....

Zauważyłem krew. Delikatnie ująłem nadgarstki Yori. 
- Trzeba to opatrzyć - powiedziałem biorąc ją na ręce. Zaniosłem ją do łazienki i posadziłem na brzegu wanny. - Masz tu gdzieś apteczkę?

Pokiwałam przecząco głową i objęłam do za szyję. Przytuliłam się do niego mocno, chcąc choć na chwile uspokoić serce.
-Ochronisz mnie?-Wyszeptałam cicho w jego pierś.-Ochronisz przede mną?

Co ja mam jej odpowiedzieć? Nie jestem najlepszym pocieszycielem. Cholera jedyna rzecz w której jestem dobry to strzelanie. 
- Nie będę ci kłamał, że będzie dobrze, ani łatwo. - Przytuliłem ją do siebie. - Ale będę przy tobie, gdy będziesz mnie potrzebować.

Obudziłem się u siebie w pokoju. Rany, dość szybko zleciał mi ten bal. Było świetnie. Od razu udałem się do łazienki, gdzie się wykąpałem i przebrałem w biały podkoszulek, czarne dżinsy i długi czarny sweter. Miałem strasznie dobry humor, szczególnie, że podskoczyłem wysoko w rankingu.

Polecam obadac pojedynki na ten tydzien ;p

A Noivil ma wlasny pokoj xd

Pora wstawać. Patrzę na zegarek. Jak późno! Już szósta. Spałem o godzinę dłużej niż potrzebuję. Ziemskie powietrze mnie rozleniwia. Pora sprawdzić nadgarstek. Odwiazuję bandaż i widzę pięknie zaleczoną skórę. Bacta czyni cuda. Szczerze mówiąc śmieszna historia z tą bactą. Na pewnej planecie żyją moskitopodobne stwory, które wstrzykują ten drogocenny płyn w tubylców, przez co ich ciała się rozpuszczają. Wraz z podbiciem planety zdobyliśmy i bactę, która miała być wykorzystywana w celach wojskowych. I tak by się stało gdyby nie przypadek który spowodował wylanie bacty na ranę jednego z ludzi. Rana po dwóch godzinach zasklepiła się bez śladu. Odkryto iż bacta działa na ludzi przyspieszając procesy życiowe i wpływając na zasklepianie się ran. I tak bacta trafiła do wojska, a każdy żołnierz ma własną apteczkę z tym płynem.