ct 8 trutututututututututututut

-Tak jasne -powiedziałam i odłożyłam lokówkę. Podeszłam do drzwi i je otworzyłam, a za nimi stała idealna kopia Uriego. Odwróciłam się do sióstr:
-Za przeproszeniem co się tu właśnie wyrabia -spytałam zdezorientowana nie siląc się na grzeczność i na przywitanie

- Don't wory Saeś, za raz wszystkiego się dowiesz tylko wpuść najpierw Yuno do pokoju.
- Yuno co ty tu robisz??? - spytałem.
- To część planu - odparła poważnie.
- Jakiego planu??? Co tu się wyprawia???
Byłem naprawdę zdezorientowany, już nic nie rozumiałem.
- W dużym skrócie, bo nie mamy czasu. Wujek Mehmed nasłał na ciebie zabójców. 
-Czekaj co???
- Nie przerywaj. Jestem tu, by zająć twoje miejsce na balu. Ty pójdziesz przebrany za mnie. 
- Tak wogule to się spóźniłaś - zauważyła Hime.
- To przez waszą lekkomyślną wycieczkę do lunaparku. Nasi ludzie zdjęli tam trzech zabójców. I jeszcze musiałam ustalić szczegóły planu z Lucą.
- Kim jest Luca??? - spytałem.

-Yyymmmm... Okay to było dziwne -powiedziałam i zamknęłam drzwi. Podeszłam i chwyciłam lokówkę żeby powrotnie zająć się fryzurą.

- Nie zwracaj uwagi - powiedziała Hime - idzie się przyzwyczaić. 
- Ja nadal nie rozumiem. ćzemu wujek Mehmed to robi???
- To oczywiste, chce, by jego syn był następcą rodziny. My jako kobiety nie możemy zająć miejsca taty. A ty jesteś jego jedynym synem. Tak więc, jeśli powiedzmy umrzesz, jego syn będzie dziedziczył tytuł.
Nie odzywałem się więcej. Starałem się przetworzyć nowe informacje w głowie.
- Oczywiście nie możesz nikomu o tym powiedzieć, rozumiesz Sae to naprawdę ważne - powiedziała Hime.

Zeke:
- No dobra, od biedy może być - westchnąłem - ale nie odpowiadam za działania pozarządowe.

Przytaknęłam głową i skończyłam fryzurę:
-Macie gdzieś spray do włosów żeby utrwalić -spytałam

- Ta lukniej, gdzieś tam - Hiem wskazała na torbę wypełnioną kosmetykami i tym podobnymi.
Podczas gdy dziewczyny znęcały się nade mną, Yuno zdążyła wyjść z łazienki. Zasiadła przed lustrem i zaczęła czesać włosy. Niewdawno musiała być u fryzjera, gdyż niegdyś długie blond włosy były teraz takiej długości jak moje, czyli sięgały prawie ramion. Zebrała je elegancko do tyłu z związała w kucyka.
- Gdzie masz garnitur???
Jako że Hime właśnie malował mi usta, wskazałem palcem na szafę. Yuno zgarnęła pokrowiec z garniturem i skoczyłą do łązienki isę przebrać.

Wzruszyłam ramionami.

- Pod warunkiem, że nie okaże się, że mam z tym cośkolwiek wspólnego, to nie mam nic przeciwko.

Podeszłam do kosmetyczki i wyjęłam spray, spsikałam Uriemu włosy i odłożyłam na miejsce:
-Ej macie jeszcze utrwalacz do makijażu ?? -spytałam szukając przy okazji lakierów do paznokci -zapomniałam sobie spsikać a nie chcę żeby makijaż mi spłynął

- Powinien być w którejś z kosmetyczek na łóżku - odparła Hiyorin.

- Okej. Ale Mirs, dziewczę MOJE, my dalej nie ustaliliśmy, co robimy - zauważyłem.

Spojrzałam na łóżko i zamarłam Tego to jest chyba z milion jednak los mi dopisywał i znalazłam utrwalacz już w drugiej kosmetyczce. Spsikałam się i zabrałam się za malowanie pazurków Uriemu.

- Spojrzałam na zegarek w telefonie. - wydaje mi się, że przed balem raczej zbyt wiele nie zwojujemy. Chyba trzeba będzie przełożyć zawładnięcie nad światem na jakiś inny termin.

Hime skończyła makijaż i podbiegła do szafy. Wyjęła z niej sukienkę dla Uriego.
- Ja tego nie założę!!!!
- Och, założysz - Hime uśmiechnęła się jakoś tak przerażająco.
- Saeś powiedz jak skończysz to go w to wciśniemy.
Z łazienki wyszła Yuno w garniaku. Wyglądała tak jakbym ja wyglądał nosząc go.
- Dobra a teraz jak powinnam się zachowywać, tak żeby nikt się nie kapną. Kogo znasz Uri i w ogóle???
- Nie znam tu zbyt wielu osób. Zdążyłem poznać Sae, Naokiego i jego siostrę Ariko i w kuchni spotkałem Yori. Poza tym to resztę tylko z widzenia.

-Dobra już -powiedziałam patrząc na swoje dzieło różowe paznokietki z białym kotem na kciuku -Dobra załóżcie mu to szybko i ja już spadam, nie chcę żeby Ian zobaczył że wychodzę od jego sąsiada-zaśmiałam się

- Ok, paa Saeś i dzięki za pomoc - Hime odprowadziła Sae.
Odwiązała mnie od krzesła i siłą zmusiła do założenia sukienki i koturn.
- Miały być obcasy - powiedziała zawiedziona Hime - ale bałam się, że się w nich zabijesz.
- Dzięki nee-chan, twoja troska o mnie jest wzruszająca.

-Paaa- zaśmiałam się i założyłam kaptur. powędrowałam do swojego pokoju gdzie zdjęłam obcasy i płaszczyk, spojrzałam na zegarek Mam jeszcze krótką chwilkę. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej kilka "styropianów" (wafli ryżowych jak cuś xd), włączyłam cicho muzykę i usiadłam aby skończyć książkę.

- Och, prawie bym zapomniała - krzyknęła Hime - wyjęła tiarę ze swoich włosów i założyła ją mnie - pięknie - podsumowała.
Postawiła mie przed lustrem i prawie się nie poznałem. Miałem na sobie różową sukienkę, pokręcone włosy i makijaz który sprawił że wyglądałem naprawdę dziewczęco. No nie, odwaliły kawał dobrej roboty i nawet bym je pochwalił, ale moja męska duma mi na to nie pozwoliła.

- W sumie to masz rację. Spoczko, przypomnę Ci.

Biłam się przez chwilę z myślami, ale w końcu doszłam do wniosku, że nie zaszedł żaden handelek więc nie jestem im nic winna.

- W takim razie ja pohasam do siebie przygotować się do imprezy. - oznajmiłam, wkładając telefon do kieszeni. - Bądźcie grzeczni, nie rozwalcie centrum, a jeśli usłyszę jakąś eksplozję to nie mam zielonego pojęcia kto to mógł być i co mogło się stać, a tak naprawdę to przecież nic nie słyszałam, suszarka do włosów wszystko zagłuszyła.

Pokazałem jej okejkę.
- Chodź, Natsu. Mogę w ogóle tak do ciebie mówić? Whatever, w każdym razie ja też muszę się ogarnąć - uśmiechnąłem się do chłopaka.

Kiedy tylko wysiedliśmy z auta ruszyłam do pokoju. W środku zastałam moje rodzeństwo siedzące i grające w... karty ?! Skąd tu karty??:
-Siostrzyczka -usłyszałam małą Eli i padłam na podłogę pod jej ciężarem -No Eli już zejdź ze mnie muszę się wyszykować do balu -Mówiąc to wzięłam suknię którą kupiłam i parę dodatków po czym zniknęłam w łazience. Po jakiejś godzinie wyszłam z niej już wyszykowana.
-No siostra niezły wybór -usłyszałam głos Toma -teraz moja kolej -po czym zniknął w łazience.
-Eli czas na ciebie pokaż co przywiozłaś -powiedziałam i zabrała się za przeszukiwanie kuferka po czym we dwie wybrałyśmy słonecznikową sukienkę. Ubrałam ją i zabrałam się za czesanie jej krótkich włosów. W między czasie z łazienki wyszedł Tom:
-Łoooł wyglądasz świetnie -powiedziałam zachwycona -dzięki siorka pomóc ci coś z Eli ??
-nie nie trzeba już i tak kończę -powiedziałam wsuwając ostatnią wsuwkę- no dobrze zostało juz nie wiele czasu zaraz wychodzimy

*Jak ktoś chce się dowiedzieć jak wyglądają Tom i Eli zapraszam do karty Nasty*

Pomachawszy tej dwójce na pożegnanie poszłam do siebie. Nie wchodziłam do pokoju Saku, chociaż w sumie byłam trochę ciekawa co się tam przez ten cały czas wyprawia, no ale prywatność to prywatność, prawda? Poza tym to sprawiedliwe - ona też wcześniej nie widziała mojej sukienki.

Wzięłam chłodny prysznic dla odświeżenia się, wysuszyłam włosy, wyprostowałam je i delikatnie popryskałam utrwalaczem - tylko tyle coby mi się przedziałek nie rozwalił. Zdecydowałam się nie zakładać rajstop, bo yolo, poza tym jeszcze bym się musiała martwić, że mi oczko pójdzie. Miałam natomiast inny powód do zmartwień - nijak nie miałam jak wciąć ze sobą telefonu. I nieważne jak przekonywałam siebie, że po pierwsze wszystko będzie w porządku, po drugie nie będę musiała dzwonić po Aiena, bo przecież tam będzie, a po trzecie nie jestem już osobą, która dałaby sobą tak łatwo pomiatać, niepokój wciąż pozostawał.

- No cóż, nikt nie osiąga wielkich rzeczy bez pokonywania przeszkód. - powiedziałam cicho do swojego odbicia w lustrze, po czym poszłam do pokoju po sukienkę, nie kłopotając się zakładaniem na siebie czegokolwiek poza bielizną, no bo niby kto miałby do tego pokoju teraz wejść.

A ja wejdzie, to już nigdy nie wyjdzie, bo będzie martwy, upsi.

Kuroe:

- No to bierzmy się do roboty - klasnąłem w dłonie.

Natsuo:

- Też powinienem się przebrać, moje ubrania są pewnie w pokoju Kuroe - westchnąłem. - Rany, strasznie chciałbym mieć Ostrze Duszy. Tu jest tak fajnie. W dodatku wiesz, w szkole, ze względu na brata, wszyscy mnie do niego porównują. Tata uważa, że u mnie też odkryją Ostrze.

Zeke:
- Wiesz co ci powiem, młody? - poczochrałem go po włosach - jak odkryją, to będzie zajebiście.

Sakura:
- Możesz wybrać mi kolor, jaki tylko chcesz - powiedziałam, przesuwając zgrabnie palcami po tablicy. Zaakceptowałam wybór i parsknęłam śmiechem.
- Ładnie ci w różowych!