ct 8 trutututututututututututut

Kuroe:

Gwałtownie odwróciłem się w stronę ekranu i jęknąłem.
- No nie! - szybko zmieniłem na Sakurę i.. i nic. - Mam wrażenie, że tobie każdy kolor będzie pasować - powiedziałem z "wyrzutem".

Natsuo:

Uśmiechnąłem się.
- Dzięki, Zeke! A ty przyjechałeś tutaj też jako towarzysz?

Sakura:
Po prostu się roześmiałam, szczerze się roześmiałam.
- Skoro mi pasują kolory, to może tobie będzie dobrze w każdej fryzurze? - zrobiłam minę w stylu myro myro i pokazałam na tabelę z różnymi fryzurkami dla chłopaków.

Zeke:
Uśmiechnąłem się szelmowsko.
- Niby tak, ale mam Ostrze. Od jutra zostaję jako pełnoprawny członek Centrum - schyliłem się - ale nie mów tej zielonowłosej panience, bo zabije nas wszystkich - szepnąłem, udając pełną powagę.

Siedziałem razem z Ariko w pokoju i nanosiliśmy ostateczne poprawki do naszych strojów. Z zadowoleniem stwierdziłem, że całkiem nieźle nam to wszystko wyszło.
Niedługo powinniśmy się przygotowywać. Westchnąłem, patrząc jeszcze na ostateczny rezultat. Doszedłem do wniosku, że mogłem trochę podrasować koszulkę, a dokładniej kapturek, ale koniec końców było dobrze.

Natsuo:

Wytrzeszczyłem oczy, ale pokiwałem głową.
- Pewnie, nie ma problemu, nie wygadam się.. - namyśliłem się chwilę nad imieniem - Sakurze. Rany, ale farciarz! - jęknąłem, ale trąciłem go po przyjacielsku w ramię.

Kuroe:

- Nie jestem co do tego przekonany - uśmiechnąłem się leciutko, z rozbawieniem.

Otworzyłam szafę na oścież i wyjęłam z niej sukienkę przyglądając się jej krytycznie. Pomimo tego co wcześniej powiedział Ishie, wciąż nie byłam do niej przekonana. Rozłożyłam ją na łóżku i przez głowę przemknął mi pomysł, że można by ją odrobinkę ożywić, bo kolor taki chłodny.

Zaczęłam grzebać w szafie w poszukiwaniu jakiegoś sweterka czy inszego bolerka, ale nic takowego nie znalazłam. Zamiast tego natknęłam się na coś zupełnie innego.

To była sukienka.

Łał, szok normalnie, kto by się spodziewał.

W każdym razie była to sukienka, którą Aien kupił mi tuż przed wyjazdem do Centrum na tak zwany "wszelki wypadek". Fakt, podobała mi się i właśnie dlatego mi ją sprezentował, ale jakoś nigdy nie miałam odwagi ją włożyć. Dziewczęce ciuchy + Miran Heart po prostu nie chodzą w parze.

Wyjęłam sukienkę z szafy i przykładając ją do siebie stanęłam przed lustrem.

Masz tak rzadko spotykany, piękny kolor oczu, że powinnaś je częściej podkreślać., przemknęły mi przez głowę słowa Aiena.

- W takim razie zgodnie z prawem sprawiedliwości oraz ironii losu Ishie również będzie miał niespodziewajke. - stwierdziłam, po czym włożyłam sukienkę. Na całe szczęście buty, które kupiłam do tamtej były na tyle uniwersalne, że pasowały także tutaj. Lekko pociągnęłam rzęsy tuszem, a usta jasną, delikatną szminką, co było w sumie jedynym makijażem jaki miałam na sobie od paru dobrych miesięcy.

Przyglądając się całości w lustrze doszłam do wniosku, że nie wygląda to wcale źle.

Po chwili namysłu, otworzyłam ostatnie pudełeczko od Aiena - prezent przeprosinowy za kłamstwo, którym zmusił mnie do przyjazdu do centrum. Ze strony, po której miałam krótsze włosy zebrałam pasmo, zwinęłam je w malutkiego koka, a na końcu wpięłam w niego spinkę, która wprawdzie nie do końca pasowała kolorystycznie do całej reszty, ale ożywiała ją lekko i wydała mi się całkiem przyjemnym uzupełnieniem zestawu.

- Miran Caroline Heart, wyglądasz świetnie. - powiedziałam do siebie, pół szczerze, pół kłamiąc po to, żeby przekonać samą siebie, że to prawda.

Zerknęłam na zegarek.

Do balu zostało jeszcze trochę czasu.

- Co nie? - wyszczerzyłem się - do pełni szczęścia brakuje mi tylko haremu! - roześmiałem się.

Saku:
- Dobra, nie zobaczę cię w irokezie, bo czas leci - powiedziałam - to jaki ten kolorek?

Natsuo:

Również się zaśmiałem.
- Może w centrum jest więcej ładnych dziewczyn.

Kuroe:

Popatrzyłem na paletę i wskazałem jeden.
- Ten - pokazałem na jeden z odcieni brązu.

Zostawiłem Ariko samą i poszedłem do Saeko, bo mi się przypomniało, że rysunek mam odebrać. Zapukałem do drzwi.

Skinęłam głową.
- Poczekasz 10 minut? Pójdę je zafarbować i uczesać - odrzekłam, zatwierdzając wybór.

Zeke:
Poklepałem go po ramieniu.
- A ty? Masz jakąś wybrankę serca, młody?

Usłyszałam pukanie do drzwi i oderwałam się od książki. Wstałam i otworzyłam drzwi za którymi stała Naoki:
-Hej wbijaj zgaduję że po rysunek. Opowiedz jak się bawiliście a ja w tym czasie go poszukam -powiedziałam uśmiechając się i podchodząc do biurka na którym leżały szkicowniki

jkbc, jest już wątek odnośnie balu

tak bal ma osobny wontek

bo może

przypominam, że sa na nim również osoby w naszym wieku, z inny centr nie tylko miszczowie

plus jest music box jeśli ktoś nie lubi klasycznej, można dodawać utwory cały czas

Kuroe:

- Pewnie, idź.

Ja w tym czasie wyciągnąłem komórkę i sprawdziłem stan mojego stroju na bal. Czeka na mnie do odebrania w recepcji.

Natsuo:

Popatrzyłem na niego z miną "Żartujesz sobie ze mnie?".
- Wiesz, większość dziewczyn z mojej szkoły nadal zachwyca się głównie piosenkarzami, aktorami albo tancerzami... Więc jak na razie to nie.

Usiadłem na jej łóżku.

- Było super! Byliśmy na karuzeli, roller costerze i w zamku strachów. Ten lunapark jest świetny, powinnaś się tam kiedyś wybrać.

-Może kiedyś -odparłam otwierając kolejny szkicownik i od razu natrafiając na rysunek. Wyciągnęłam kartkę i podałam Naokiemu -Proszę mam nadzieję że się spodoba -powiedziałam z uśmiechem

Popatrzyłem na rysunek.

- Wow, jest świetny! - zachwyciłem się. - Świetnie uchwyciłaś krzywiznę ubrań. A te włosy.. Rany, nie wierzę, że chciało ci się to robić.

-Zawsze tak mam jak rysuję, wszystko musi być idealne skrzywienie perfekcjonistki -uśmiechnęłam się lekko -cieszę się że ci się podoba

Spojrzałam na zegarek.

- Wypadałoby się już chyba zbierać, minęła 21. - wymamrotałam. Przed pozostawieniem telefonu w pokoju zawahałam się jeszcze przez moment, ale w końcu odłożyłam go na stolik nocny i wyszłam na korytarz, kierując się do sali balowej.

->>> zmiana wątku, jakby ktoś do mnie pisał

Popatrzyłem na zegarek.

- Chyba powinienem już iść. Za niedługo bal, trzeba się przygotować - puściłem do niej oko i wróciłem do siebie.

Spojrzałam na zegarek:
-Dobra już wychodzimy bo zaraz sie spóźnimy, powiedziała otwierając pokój i biorąc Eli za rękę skierowałam się w stronę sali (która btw. nie wiem gdzie jest xd)

- Dobra mamy jeszcze chwilę, to powtórzmy zasady bezpieczeństwa - powiedziała Yuno.
- Mam się cały czas trzymać jednej. W razie kłopotów mam szukać Lucę. Nie wolno mi rozmawiać, ani tańczyć z obcymi. Każdy może być w spisku z wujem, więc nie mogę tańczyć ze znajomymi, rozmawiać tylko z wami.
- Dobrze i pamiętaj, bal to idealna okazja do ataku. Jeden z ludzi Mahmeda może się wmieszć w tłum...
- Rozumiem, właśnie dostałem wiadomość, powinniśmy iść - powiedziałem. 
Opuściliśmy pokuj idąc w stronę sali balowej.

-Cześć -powiedziałam i wróciłam na krzesło Wypada chyba poczekać na  Iana wzięłam książkę i znowu zaczęłam czytać

było w regulaminie nast

Zeke:
- Uuu, to słabo.

Saku:
Opowiedziałam fryzjerce, jaką chce fryzurkę. Odebrała moje zamówienie z maszyny i zabrała się za robotę. Była naprawdę luksusowa, więc nie minęło 10 minut, a jej nowoczesne urządzenia wszystko ogarnęły.
- Czekajże, zrobię ci makijaż od razu - uśmiechnęła się.
- Nie mam kasy już na to - wyznałam.
- Nonsens, nie musisz mieć.
Powieki potraktowała delikatnie, a rzęsy mocno podkreśliła - nie dało się inaczej, bo mam długie i opadające w dół, na boki. Zajęła się jakimiś duperelami. Po chwili byłam gotowa.
- Dzięki! - uściskałam ją, po czym wyszłam prędko, żeby Kuroe nie czekał za długo.
Zamknęłam za sobą drzwi, patrząc nieśmiało na chłopaka.
- No, gotowe - odparłam. Moje odnowione, przyjemne dla oka włosy powiewały za mną, przez wyprostowanie wydłużone za łopatki. Część była spięta w śliczne, drobne warkoczyki, które okalały moją głowę w takim samym układzie jak wianki.

ja zw ide cos pokazac kolezance

Natsuo:

- Ta. Dobra, ja idę się przebrać - powiedziałem i poszedłem do pokoju Kuroe, numer 2.
Szczęście chciało, że trafiłem akurat od razu na jego pokój. Przebrałem się.

Kuroe:

Zmierzyłem ją wzrokiem.
- Ładnie wyglądasz - powiedziałem szczerze, a potem popatrzyłem na zegarek. - Pójdę się już ubierać.

Poszedłem do siebie, wcześniej wstępując do recepcji. Był tam już Natsuo. Ubrałem się w łazience i wyszedłem do mojego brata.

- No, nieźle, nieźle - wyszczerzył się młody. - Czyli jednak potrafisz się ubrać bez interwencji mamy.

- Zdrajca - mruknąłem, ale uśmiechnąłem się.

Czas iść.