Natsuo uśmiechnął się dumnie.

- Nawet ja czasami boję się jego chorego umysłu szatana - wymamrotałem, przeczesując wilgotne kosmyki włosów ręką.

- Nie powinieneś się bać tylko być dumnym z brata, bo zdolny.

- On zazdrości - wtrącił Natsu.

Podeszłam do Ishiego i poklepałam go po ramieniu ze współczującą miną.

- Nie martw cię Ishie, ja i tak cię lubię. - powiedziałam pocieszającym tonem

Natsuo dołączył do Miran, przybierając identyczną jak ona minę i kiwając głową, poklepał mnie po drugim ramieniu.

- My cię takiego akceptujemy.

- Zastanawiam się czy to był na pewno dobry ruch, że się na to zgodziłem - powiedziałem wątpliwie.

- Obawiam się, że tak czy siak już nie masz wyboru. - uśmiechnęłam się promiennie.

- Wpadłeś jak śliwka w kompot - przytaknął Natsuo.

Westchnąłem. Jak mus to mus.

- Ale może lepiej powiedz mi, po co ci to - wskazałem na pędzel i słoki z.. właściwie to co to jest? Farba?

- Słyszałeś kiedyś o takim cudzie techniki jak farba fluorescencyjna?

Jęknąłem.

- Miran, błagam, nie rób niczego głupiego.

- To wcale nie jest głupie, to jest genialne

Spojrzałem na nią.

- Czy to cokolwiek da, jeśli zacznę z tobą o tym dyskutować?

Wzruszyłam ramionami.

- Ewentualnie kupisz sobie trochę czasu. Ale no weź. Nawet przyniosłam dla ciebie drugi słoik.

- I, jak mam rozumieć, naszym "płótnem" będzie mój pokój?

- Albo twoja twarz do wyboru, do koloru. - strzeliłam mu Firmowym Wyszczerzem Ajena

Westchnąłem.

- Wolałbym twarz Natsuo.

- Mnie nie wolno, jestem premierem i mam immunited - pokazał mi język.

- Ujdzie, ale musiałby stanąć w kolejce.

- Hej! - Natsu odwrócił się w stronę Miran z miną "zdrajca".

Uśmiechnęłam się tylko w odpowiedzi.

Przykro mi, fakt, że kobietom nie można ufać jest powszechnie znany od wieków.

- Kuroe, łączmy się - popatrzył na mnie znacząco, a ja skinąłem głową. ]

W tym samym momencie obaj rzuciliśmy się na Miran w celu wyrwania jej pędzla z dłoni. Natsuo ją unieruchomił, a ja przejąłem narzędzie zbrodni.

Bo powszechnie od wieków wiadomo, że zjednoczeni bracia to rzecz, której należy się wystrzegać.

- A to drogie dzieci, nazywa się granie niesportowe. - oznajmiłam sucho

- No co ty, Mirć, nie chcesz mieć czegoś narysowanego na twarzy? - wyszczerzył się Natsuo, puszczając ją i we dwójkę odeszliśmy na bezpieczną odległość.

- Jestem uprzejma, mogę zaczekać na swoją kolej.

Uśmiechnąłem się lekko.

- Naprawdę chcesz to zrobić?

Spojrzałam na niego z uniesionymi brwiami.

- Sir Ishie Ishihara, czy ja kiedykolwiek się z czegokolwiek wycofuje?

Natsuo parsknął cichym śmiechem, co postanowiłem zignorować.

- Panno Miran Caroline Heart, przyznaję, to pytanie było bardzo nieprzemyślane.