- Miran, ranisz - wymamrotał mój brat, a ja poczochrałem mu włosy.

- Bieeednyy, mały Natsu - powiedziałem sarkastycznie, a on rzucił mi urażone spojrzenie.

Wzruszyłam ramionami i uśmiechnęłam się.

- Czyli jednak głosujemy na ściany?

Spojrzałam ostentacyjnie w górę.
- Suficie, dlaczego nikt cię nie kocha.

- Izaya go kocha Ja go pokocham - zaofiarowałem się.

- Jedyna twoja rozsądna decyzja dnia dzisiejszego.

- Zważywszy na to, że jest po północy..

Położyłam mu z powagą dłoń na ramieniu.
- Jesteś wspaniałomyślnym człowiekiem.

Wyrzuciłam ręce w górę

- No właśnie, po północy, a my siedzimy i gawędzimy jako te przekupki na targu! - zakrzyknęłam, chwyciłam pędzla, zamoczyłam we farbie i nim ktokolwiek zdążył powiedzieć ajen machnęłam artystycznego kwiatka na najbliższej ścianie.

Jestem 100% pewna, że artystyczny, bo malowanie w świetle fluorescencyją farbą ma to do siebie, że nie widzisz co malujesz. Upsi.

- Błagam, powiedz, że to jest zmazywalne.

Domalowałam jeszcze jakieś słoneczko czy inne takie.

- Właściwie to nie jestem stuprocentowo pewna. Ale spokojnie, co ty niby będziesz robić z kimś w sowim pokoju po ciemku. Dziewczyny nie masz.

Natsuo wybuchnął śmiechem, a ja schowałem twarz w dłoniach.

- Za jakie grzeczy.. Ale jak tkniesz moje rzeczy, w tym biblioteczke, to uduszę - zastrzegłem.

Wyjęłam mały pędzelek z kieszeni, wzięłam jeden ze słoików pod pachę i zaczęłam kreślić jakże detaliczne kształty nad łóżkiem Kuroe.

Prychnęłam lekko, dodając tu i ówdzie zawijaski, bo mogę.

- Spokojnie, książek nie tykam, bezbożnikiem nie jestem. - zawahałam się na moment, po czym rzuciłam pędzel na podłogę, co prawdopodobnie zostawiło po sobie efektowną plamę farby. - Właściwie...

Podhasałam do biblioteczki i zaczęłam przyglądać się tytułom.

- Miran, odwróć się na sekundkę. Chcę cię dobrze namalować.

- Potem pomozecie mi to zmywac - zastrzeglem, przygladajac sie Miran spod przymruzonych oczu.

Odwróciłam się w stronę Saku.

- Nie będzie żadnego zmywania. I nie wiem dlaczego, ale najwyraźniej skończysz z portretem mojej skromnej osoby nad łóżeczkiem. I nie wiedziałam, że lubisz poezje. I gdzie ksiażki Brace'a bezbożniku.

- Nie pytaj - odparłam z uśmiechem, malując (kij z tym, że nic nie widze i nie umiem) dalej - Natsuo, Kuroe. Możecie lekko bokiem?

Zapomnialem, ze trzymam tam tomiki poezji. Nah.

- Pozyczylem Natsuo, uczy sie z nich jezyka.

Natsu przytaknal.

- A zmywanie tego wszystkiego jest wskazane. Moj pokoj, moja wladza. Z reszta Dyrektorka nie bylaby zadowolona, gdyb sie o tym dowiedziala - zauwazylem.

- A co Dyrektorka będzie robić w twoim pokoju po ciemku, bezbożniku? - uniosłam lekko prawą brew

Nie wiedzialem zbytnio jak na to odpowiedziec, wiec mnie zatkalo.

- I tak trzeba to zmyc - powiedzialem wreszcie.

Zachichotałam pod nosem, wyobrażając sobie odpowiedzi na pytanie Miran.