10 tratatatata

Sawa napisał:

Zrobiłem to samo co Arthyen, nawet nie patrząc kto jest za drzwiami. Będzie/Będą bordowi, niech się cieszą. To taki cudowny kolor, powinni być wdzięczni za tę łaskę, którą im wyświadczam marnując farbę o tak cudnym kolorze na nich zamiast na ściany swojego pokoju.

Człowiek nie może spokojnie zapukać do drzwi bo już biją... Chwyciłem blondasa za rękę,pociągnąłem i zasłoniłem się nim jak tarczą. Unieruchomiłem jego uzbrojoną dłoń i wycelowałem nią do środka pokoju.
- Dzień dobry mnie też miło poznać nowego sąsiada.- Syknąłem mu do ucha.

I znowu dziś oberwałam czymś w twarz tym razem jest to farba.Wytarłam farbę z oczu wyglądałam teraz raczej śmiesznie cała twarz bordowa i blady pasek na oczach wygladający jak maska-hej-powiedziałam uśmiechajac się jakby nic się nie stało.Bo w sumie nic się nie stało.

Przywołałem na twarz wyraz braku emocji, który tak sobie ćwiczyliśmy z Sawą przez ostatni czas.

- You don't know how to have fun. - wymamrotałem.

Dzień dobry, nazywam się Arthyen Carther i nie mam instynku samozachowawczego nakazującego nie pyskować w takich sytuacjach.

Wygiąłem się do tyłu jak przy grze w limbo i.. Zrobiłem mostek, dzięki czemu tylko kosmyk włosów miałem bordowy. Ten szlachetny kolor tylko mnie upiększa.

- Hej, Art, patrz jak supi - wyszczerzyłem się, ciągle w pozycji do mostku.

- I would make an applause, but this guy is holding me so. Mental applause. Awesome, pal.

- Sratatata weź przestań gadać po angielsku i się przedstaw jak należy. - Puściłem go i wyciągnąłem rękę. - Jestem Noivil, miło mi.
"Powinieneś go zabić za nadużywanie angeilskiego" Diabeł Stróż powraca.
"Wiem, ale tego nie zrobię. Mam zbyt dobry humor."

Handshake accepted.

- Arthyen Carther, miło mi też. - palnąłem z promiennym uśmiechem. Widzisz Sawa jak się staram, normalnie niesamowity jestem.

-Sahem miło poznać sąsiadów-żekłam wciąż posiadając farbę na twarzy.

Wróciłem do normalnej pozycji i strzeliłem mu aplauz.

- Duma mnie rozpiera - udałem, że wycieram nieistniejącą łzę z kącika oka, zachowując wyprany z emocji wyraz twarzy. - Hej, ale przyznaj, to pasemko jest świetne - wyszczerzyłem się, wypinając lekko pierś.

"Ciekawe skąd jest" O co chodzi temu Diabłu?
"Też mnie to zastanawia"
"Można by tam wszystkich pozabijać..." Ten znowu o swoim...

Wyciągnąłem dłoń do drugiego chlopaka.
- Noivil, miło mi.

- Aaron Irie, możecie mówić Sawa - zwróciłem się do "włamywaczy". Mi tam bordowy bardziej pasuje, pff...

Wróciłem do swojego ukochanego bezemocjonalnego wyrazu twarzy.

Uśmiechanie się jest takie męczące.

-masz ładny kolor oczu wiesz-wypaliłam bez zastanowienia.

- Skąd jesteście? - Zadałem oczywiste pytanie. - I czemu nas zaatakowaliście?

- Dziękuję Sahem, to za chwilę.

-------

http://theheartsblade.my-rpg.com/viewtopic.forum?t=89