Centrum Treningowe nr. 12 :v

-to bierz i przeglądaj-podałam "ten po prawej" po czym wskoczyłam na łóżko i usiadłam poturecku i kładąc resztę szkicowników obok-rób jak chcesz możesz poprostu przeglądać lub się przesiąć na łóżko to może nawt coś o niekturych ze mnie wyciągniesz, ale BŁAGAM nie pytaj co ja miałam w głowie rysując to czy tamo

Otwieram zeszyt i widzę kreski. Układają się w jakiś znany kształt... Wygląda jak oddział uderzeniowy nabity na pale. Ciekawe skąd wzięła inspirację. Ale jedna rzecz mi tu nie pasuje. No tak, przecież to jest las... Chyba powinienem coś zrobić z tymi drastycznymi skojarzeniami. Przeglądam szkicownik dalej...

- Czasami się nie da. Zacznij się przyzwyczajać.

-taaa jeeeesss

Uniosłem brew.

- Grzeczna dziewczynka.

Usiadłem po prostu przy stole i słuchałem tej dwójki, nie mówiąc niczego

-hau -i przymilny usmieszek, a po tym zaczelam się śmiać

- Okej, to co, robimy przerwę na jedzenie czy piszemy kolejną piosenkę?

-przerwa, piosenki na razie mi się znudzily

Wstałem z krzesła i wyszedłem z pokoju, kierując się do kuchni.

Również wstalam i podreptalam za Sawą

Wszedłem do kuchni, gdzie było już w sumie dość sporo osób, w tym jedna, której jeszcze nie znałem. Ale co ja się będę wysilał i się przedstawiał. Jedzenie ważniejsze, pff.

- Hej wam - mruknąłem, podchodząc od razu do lodówki i grzebiąc w niej w poszukiwaniu czegokolwiek zdatnego do skonsumowania.

Weszlam i od razu oparłam się o ścianę
-wiitam -Uśmiechnęłam się ja stąd chyba nikogo nie znam no cóż, pamiętam o uśmieszku

- Cześć - powiedziałem do dwójki - Iru jestem, miło że się przedstawiliście - zachichotałem lekko, i zacząłem bujać się na krześle

-Stevie jestem -przedstawiłam się i Uśmiechnęłam do nowo poznanego

- Aaron, możesz mówić Sawa - odwróciłem się i spojrzałem na chłopaka, a potem zamknąłem lodówkę, wziąłem brzoskwinię, umyłem ją i zacząłem jeść.

Zaczęłam szperać po szafkach i po chwili znalazłam wafle ryżowe o smaku sera Uśmiechnęłam się szeroko, wzięłam opakowanie i usiadłam na szafce zajadając się smakołykiem.

- Nie widziałem was wczoraj, dzisiaj właściwie też nie. Gdzie byliście? - Spytałem zaciekawiony

- A ty co, książkę piszesz? - wywróciłem oczami. - W pokoju Stev. Tworzyliśmy sztukę - słowo "sztukę" specjalnie zaakcentowałem.

Zaśmiałam się szczerze
-twoja szczerość jest godna podsiwu , a teksty mnie pozwalają

- Kochaniutka, ja się dopiero rozkręcam - powiedziałem głosem słodkim niczym u pani ze sklepu odzieżowego, która chce nam wmówić, że wcale nie wyglądamy źle w przymierzanych ubraniach.

Zatkałam sobie usta żeby nie wybuchnąć śmiechem
-zu-zupelnie j-jakbym sły-słyszała te bl-blachary z mojej sz-szkoły -powiedziałam co chwila przerywając przez śmiech.

- Chcesz mi powiedzieć, że w twojej szkole były same dechy? Biedni faceci, celibacik.

-oj no co ty były też plastiki -ledwo powstrzymywałam się od popłakania ze śmiechu

- Ciekawa szkoła, nie ma co - wymamrotałem, wyrzucając pestkę brzoskwini do kosza.